4.คำประสม
คือ
การนำคำมูลตั้งแต่ 2 คำขึ้นปารวมกัน
ทำให้เกิดความหมายใหม่ เช่น คนงาน หัวดื้อ ยกเลิก บ้านพัก ฝนเทียม ดอกเบี้ย
รองเท้า เป็นต้น คำประสมมีลักษณะดังนี้
2.1 คำประสมที่เกิดจากคำไทยประสมกับคำไทย
หรือคำที่มาจากภาษาอื่น
แต่บางครั้งอาจจะเป็นคำบาลีสันสกฤตกับคำบาลีสันสกฤตประสมกัน แต่เรียงพยางค์แบบไทย
เช่น ฝนหลวง(ไทย+ไทย) ศาลเด็ก(สันสกฤต+ไทย) ราชโองการ(บาลี+เขมร) แพทยสัตว์(สันสกฤต+สันสกฤต) ภาพโปสเตอร์(บาลี+อังกฤษ)
2.2 คำประสมที่ย่อจากใจความกว้างให้แคบ
จะมีคำต่อไปนี้ประกอบคำข้างหน้าคำ เช่น ชาววัง ชาวไร่ ชาวประมง นักร้อง นักดนตรี
นักเรียน นักเลง ช่างเครื่อง ช่างไม้ ช่างทอง หมอดู หมอความ ของว่าง ของเล่น
ของหวาน ผู้ดี ผู้การ ที่นอน ที่อยู่ เครื่องมือ เครื่องหมาย เครื่องนอน
2.3 คำประสมที่เกิดจากคำที่มีคำว่า การ ความ
นำหน้า เช่น การเงิน การพูด การบ้าน ความดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น